Als het je echt te veel wordt, ga je dat merken. Er kunnen verschillende dingen gebeuren. Je kunt je niet meer concentreren, het gaat slecht op school of werk, je bent bang om te falen,
raakt sneller in conflict, doet onverschillig tegen mensen die om je geven, je gaat ‘malen’ in je hoofd, hebt het gevoel dat je niet meer jezelf durft te zijn.
Je trekt je misschien terug of raakt juist geïrriteerd en reageert agressief. Dit kan een negatieve spiraal worden waar je steeds moeilijker uitkomt.
Maar hier uitkomen kan wel! In een haptonomie-begeleidingstraject komen patronen boven tafel die je kunt doorbreken, om weer lekker in je vel te zitten.
Haptonomie herstelt de balans tussen voelen, denken en doen. Veel mensen hebben zich aangeleerd hun gevoelens en de signalen die hun lichaam geeft, te negeren.
De onderliggende patronen van angst, boosheid, verdriet, maar ook blijheid worden niet altijd door jezelf herkend.
Het effect hiervan kan zijn dat je zonder het te beseffen over je eigen grenzen gaat.
De haptotherapie is een psychosociale therapie gericht op het bewust maken van gevoelens en bevordert je lichaams- en zelfbesef.
Hierdoor kun je voorkomen dat je je eigen grenzen negeert en de therapie helpt bij het verhelderen van communicatie.
In haptotherapie staat je hulpvraag altijd centraal. Dat betekent dat we kijken naar alle factoren die mee kunnen spelen bij je probleem.
We kijken naar de wisselwerking tussen je psyche (je eigen ik) en de wereld om je heen (je sociale omgeving).
Op deze wijze worden onderliggende patronen herkend. En heb je de keuze om ander gedrag toe te passen en aan te leren.
Je kunt ook begeleid worden tijdens je zwangerschap.
Het leuke hieraan is dat ook de vader nauw betrokken wordt door contact te maken met je kindje.
Hij kan echt ondersteunen tijdens de zwangerschap en misschien nog meer na de bevalling.
Met haptotherapie worden op zeer verschillende terreinen goede resultaten behaald. Haptotherapie kan onder ander zinvol zijn bij:
chronische pijn, relationele problemen, overspannenheid, vermoeidheid, stress en burn-out, traumatische ervaring, hyperventilatie,
depressies, onverwerkte ervaringen, etc.
Om een beeld te krijgen van de oorzaken van de problematiek zijn één of twee gesprekken nodig.
Daarna volgen nog twee tot drie gesprekken om tot een oplossing te komen. Mocht de problematiek te complex zijn, dan volgt een advies tot doorverwijzing.